Snorremans

Gisteren in de stad Jodhpur aangekomen. The Blue City bijgenaamd. En dit keer klopt het echt. De stad is grotendeels lichtblauw geverfd. Uiteraard weer een groot fort/paleis bezocht en wederom was het indrukwekkend. Opvallend hier was dat het aantal Westerse toeristen vele malen minder was dan in de andere steden.
Een minpunt van de stad is de enorme luchtverontreiniging die zeker 's avonds de kop opsteekt. De dikke bruin-groenige rook is overheersend en een wandeling, van slechts een half uur, op zoek naar een werkende pinautomaat resulteerde in geirriteerde longen en veel gehoest. Iedere keer dat we onze neus snuiten komt er een halve Indiase stad mee (soms zelfs met koe of tuktuk!). Het is nu eindelijk duidelijk waarom bijna niemand hier rookt. Waarom zou je er voor betalen als je gewoon buiten kan gaan staan? Afgezien van de 'mist' (Indiers zijn net Chinezen en blijven zeggen dat het een natuurlijk verschijnsel is), hebben we toch een leuke wandeling gemaakt langs de bazaar waar kramen met specerijen, linzen, groente en fruit dicht opeen gepakt staan terwijl mensen, koeien, motoren en tuk-tuks zich toeterend (niet die mensen en koeien) zich langs elkaar heen wringen. Overigens hebben we daar de lekkerste samosa ooit gegeten! Later wilden we (dit keer zonder chauffeur) er nog een op straat kopen, maar dat hebben we toch maar niet gedaan.
Na onze wandeling kwamen we terug bij de auto alwaar iemand vroeg of onze chauffeur soms een snor had en dat hij even weg was. Moustache Man (Snorremans) werd hij genoemd.
Ja, een snor die had hij. Maar met hem nog miljoenen anderen, want in India heeft bijna iedereen een snor (voornamelijk mannen). En hier in Rajastan zijn de snorren indrukwekkend groot met gigantische krullen.
Uiteindelijk moest de man ook lachen over zijn slechte beschrijving van onze chauffeur, zeker nadat we vroegen of hij misschien een Indisch uiterlijk had...

Vandaag gaan we weer verder om eerst in de Thar woestijn een stop de maken en morgen dan in Udaipur aan te komen. Op weg is het trouwens altijd gezellig. De wegen zijn best goed met niet al te veel gaten, maar het verkeer is er een van volslagen gekte. De koeien die werkelijk overal staan (ook op de snelweg) dragen hun steentje bij, maar het is voornamelijk het inhalen dat altijd weer spannend is. Enorme hoogbeladen vrachtauto's rijden je soms naast elkaar tegemoet terwijl daar achter (of eigenlijk, half naast) nog iemand in een klein autootje daar weer voorbij wil komen. En dat dan ook doet. Luid toeterend schiet men elkaar rakelings voorbij alhoewel de hoeveelheid gecrashte vrachtwagens langs de weg toch aantoont dat het ook erg vaak fout gaat.
Anyway, we doen ons best om het veilig te houden, maar behalve achterin zitten en niet onze handen voor de ogen van de chauffeur te houden kunnen we niet doen.

Tot zover, Uw Man in Jodhpur.