Aardappelen op hoogte

Met uitzicht op de eerste besneeuwde toppen van de Himalaya zitten we op steenworpafstand van de grens met Tibet. De bergen zijn bruin en kaal, de weinige bomen goudgeel, oranje en dieprood. Af en toe zijn er kleine dorpjes met vierkante Tibetaanse huizen, witte stupa's (Tibetaanse tempeltjes) en gekleurde wapperende vlaggetjes. Overal lopen yaks, koeien, varkens en ezeltjes langs de smalle wegen waarbij enorme vrachtwagens en onze jeep hun best doen om elkaar niet te raken.

De dorpjes zijn viezig en stoffig, de mensen nog vieziger en stoffiger. Zoals gewoonlijk ligt er overal troep en gooien mensen alles wat ze niet nodig hebben op de grond. De toiletten langs de weg zijn ook in de categorie ranzig. Vaak staat er een mannetje voor de deur en deze vraagt entree geld alsof de met stront besmeurde potten en zure lucht een attractie zijn.

We zijn nu twee dagen onderweg met onze gids Migmar en chauffeur wiens naam we steeds vergeten. De auto is een grote Landcruiser en die schijnen we straks in Tibet nodig te hebben. Voordat we met hen vertrokken hebben we eerst nog even de Tiger Leaping Gorge bezocht. Vreemde naam, want het klinkt alsof de kloof over de tijger sprong in plaats van andersom. Daarnaast heeft iedereen die de Gorge heeft bezocht zich al verbaasd over de enorme sprongkracht die deze tijger had. We hebben een korte hike naar beneden gemaakt maar de hoogte en het feit dat we nog steeds wat verkouden waren hakte er toch wel in zodat we uiteindelijk als twee hijgende bejaarden boven kwamen. Vermeldenswaardig was onze chauffeur die naar verluidt op de dag zelve voor het eerst achter het stuur van een auto zat. De pedalen op de grond onder het stuur moesten vaak en hard worden ingetrapt en als er een kampioenschap Slechte Chauffeurs zou zijn, had deze man met vlag en wimpel gewonnen.

Nu zijn we op zo'n 4000m hoogte en we merken dat bij bijvoorbeeld simpele dingen als even de trap op lopen we sneller buiten adem raken.
Een ander ding dat ons opgevallen is, is dat het eten in Yunnan goed is. We zijn geen fan van het Cantonese eten, maar dit eten is erg smakelijk. Nu helpt het ook dat er aardappelen in zitten en dat lusten deze Hollanders wel.

Morgen dan echt naar Tibet.

Tot zover, Uw Man in Deqing.