Boom-Shaka-Laka Noodles

De grens met Nepal bestond uit een brug, genaamd Friendship Bridge. Er is nog een andere Chinese grens (die met Vietnam) die Friendship Gate heet. Alle andere grensovergangen die China heeft (en dat zijn er weinig, met India bijvoorbeeld 0) hebben een naam in de trant van: "Stay Out of Our Country" Bridge of "We don't like you"-bordercrossing.
Ik ging voor een laatste keer naar het toilet (ook wel overdekte ruimte waar men kan wildplassen) en kon er mikken op peuken, blikjes, voedselresten en overig afval.
Het grenshuisje was leeg en daarnaast de grens ging pas om 10.00 open. Dit had ook te maken met de Nepalese kant waar het 2 uur en een kwartier vroeger was. Nadat het hokje openging stonden we binnen 5 minuten op de brug en namen afscheid van gids en chauffeur. Verder dan dit zouden zij nooit komen.
Op de brug zelf stond een groep Nepalezen die na de initiele controle begon te rennen om als eerste te zijn bij de Chinese grens controle. Twee Chinese soldaten stonden stokstijf op een podiumpje en zwaaiden ons niet uit. Een doofstomme jongen rende voor ons uit, hij was vooruitgestuurd door ons Nepalese contact en wij werden door mensen vrolijk gedag gezegd. De zwaarbewapende Nepalese grenswachten konden niet minder geinteresseerd zijn in onze komst. Had niemand ze gewaarschuwd dan?
We dachten bijna zonder controle het land in te komen, maar uiteindelijk belandden we toch in een kamertje met een bureautje. Een man met stip op zijn hoofd stempelde onze paspoorten vol verve en toen waren we door.

Binnen 10 minuten zaten we in een jeep en waren op weg. Halverwege het dorpje stapte er een man in met een bloemetje op zijn hoofd om, na ons alledrie een bloem overhandigd te hebben, snel weer uit te stappen.
De chauffeur zette een gezellige Indiase CD op (waarvan track 10 op repeat stond) en we hobbelden over de slechte wegen het dorp uit. We dachten even: "pff, dit worden een zware 114km", maar al snel maakten de stenen en zand plaats voor asfalt. Wat ook veranderde waren de dorpjes en mensen. Waar in Tibet bijna iedereen vieze kleren droeg, ongewassen touwachtig haar had en de dorpjes bezaaid waren met zwerfvuil, was het in Nepal anders gesteld. De dorpjes waren schoon, alhoewel armmoedig en de mensen droegen allemaal fris-gewassen kleren. De natuur was net zo indrukwekkend als in Tibet. Hoge, dichtbegroeide bergwanden en woeststromende kraakheldere rivieren wisselden elkaar af met kleurige dorpjes en terassen waarop waterbuffels aan het buffelen waren. Veel huizen hadden kleurige billboards op de zijkant geschilderd: het Deense Tubourg bier kwam het meest voor, maar mijn favoriet was "Boom-Shaka-Laka-Noodles".
Na 4 uur waren we eindelijk in Kathmandu en, belangrijker, in ons luxe hotel alwaar we lang onder de douche gingen staan, op het zachte bed sprongen en heerlijk Nepalees aten.

De volgende dag hadden we een gids geregeld die ons de sites van de stad ging laten zien. Hij bracht ons op het Durbar Square met tientallen tempels, heilige koeien (echte en van metaal), niet zo heilige duiven en talloze motoren, verkopers en rondslenterende toeristen. We brachten een bezoek aan de tempel van de Levende Godin die, nadat onze gids had geroepen of ze zich even wilde tonen, even uit het raam ging hangen en ook ontzettend vier jaar oud bleek te zijn.
Daarna brachten we een bezoek aan de Monkey Temple (een tempel met... apen) en de grootste stupa ter wereld en dat was erg indrukwekkend. Genietend in het zonnetje en van een lekkere sandwich bekeken we de drukte rondom de stupa. We eindigden de dag in een hindu tempel aan een heilige rivier waar diverse crematies gaande waren. Boven op een heuvel stonden bankjes waar op talloze mensen zaten te kijken naar deze openbare verbrandingen. Verkopers brachten drankjes, koekjes, chips en nootjes aan de man. Ze hadden echter geen marshmellows of hotdogs-on-a-stick.

Al met al is Nepal een fijne plek om even bij te komen van drie weken China en ook om ons voor te bereiden op India. De mensen hier zijn rustig en vriendelijk en vallen je niet lastig. Het is er wel heel druk op straat, maar niet echt vies ondanks dat er wel veel smog over de stad hangt.
Morgen gaan we zuidwaards naar Chitwan National Park waar we drie dagen gaan genieten van de natuur en hopen om tijgers en neushoorns te spotten.

Tot zover, Uw Man in Kathmandu.

p.s.1: Ik heb zojuist wat actuele foto's geplaatst van Lhasa, het landschap in Tibet, Mt.Everest en onze dag vandaag in Kathmandu. Tom, speciaal voor jou twee taxi-foto's!

p.s.2: welkom Nepal TV (how cool!) en Feico op den Twittert!