Hysterisch vrolijk

Ik zit op kantoor en ik ben een beetje brak. Gisteravond zijn we naar het Oktoberfest hier in Hong Kong geweest. De combinatie van bier, schlagers, het goede gezelschap, de flauwe wedstrijdjes op het podium en een hysterisch vrolijke bui (we MOETEN flink genieten van HK nu het nog kan!) bleek hét recept voor wederom een geslaagde avond. De vierde op een rij.

Donderdag hadden we "de laatste quiz-night", vrijdag een afscheidsdinertje met onze collega Gina, zaterdag "de laatste junk-trip" én het verjaardagsdinertje van prinses Karin... Dus toen we gisteravond wéér zo laat thuis kwamen dat de nachtportier ons moest binnenlaten, zag je hem wel denken: die gweilo's spugen er niet in. (Niet dat we nou zó ontzettend wild waren trouwens, en we waren nog niet zo laat dat het eigenlijk weer vroeg was.)

Maar goed: dus wel een beetje brakkig. En weemoedig, want ik zit alleen in ons lieve kantoortje. Gina is in China en Mark heeft net, samen met onze vaste man-met-bus Jimmy, de kantoor-spullen die mee terug naar Nederland moeten naar beneden gebracht en is op weg naar wat nu nog ons huis is: The Waterfront.

Woensdag komen de verhuizers. En we moeten voor die tijd alles gesorteerd hebben in 3 stapels:
- Zeecontainer (spullen die we lang niet gaan zien! Want pas als we terug in NL zijn én weer ingeschreven, kan het hele douaneproces in werking worden gezet. Grrrrr....)
- Grote doos / koffer om op te sturen (spullen die we de eerste weken in Nederland, als de container nog niet vrij is gegeven, nodig hebben)
- Alles wat we meenemen op onze reis, en dit is natuurlijk ZO MIN MOGELIJK! :-)

Eigenlijk heb ik dus helemaal geen tijd om te spelen met "markenwytske.waarbenjij.nu"! Ik ga maar eens naar huis om mijn steentje bij te dragen.
Of om een tukje te doen...

Joy-Gin!

Wytske